میرزاى تبریزى(قدس سره)، دل سوخته و مملو از عشق به خاندان عصمت و طهارت(علیهم السلام)
حجت الاسلام والمسلمین محمد امین پورامینى مى گوید: استاد بزرگوارمان فقیه مقدس میرزاى تبریزى(قدس سره) داراى دلى سوخته و مملو از عشق به خاندان عصمت و طهارت بود، به هنگام بیمارى به زیارت مرقد شریف حضرت رقیه(علیها السلام) در شام شتافت، و آنجا سخنانى ایراد فرمودند که ضمن تثبیت فضیلت حضرت رقیه بنت الحسین(علیه السلام)و تأکید بر بودن قبر آن حضرت(علیها السلام) در مکان فعلى، به منحرفین که درصدد تضعیف زیارت آن حضرت(علیها السلام) تلاش مى کردند جواب محکمى دادند و قلب دل سوختگان ولایت را شاد کرده و رونق خاصى به زیارت آن مکان مقدس دادند.
مرحوم میرزا(قدس سره) در بدو ورود به حرم مطهر در حضور اقشار مختلف و زوار مرقد آن حضرت(علیها السلام) فرمودند: یادگیرى احکام شرعى و فراگیرى مسائل فقهى از برترین کارهاست، شما مى دانید که در رابطه با ثبوت موضوعات خارجى حدودى وجود دارد، و در همه و یا در بیشتر آنها باید بینه اقامه گردد، ولى در پاره اى از امور مجرد شهرت کافى است، و مجرد شهرت در ثبوت آنها کافى است، و نیازى به اقامه بینه و یا چیز دیگرى ندارد، و صرف شهرت کافى است، مثل آنکه کسى زمینى را بخرد، و پس از آن به وى گفته شود که این زمین وقف بوده است، از امام(علیه السلام) از حکم این مسئله پرسیدند: حضرت فرمود: اگر بین مردم مشهور باشد که این زمین وقف است خرید آن جایز نیست، و آن را پس بدهد، و از این قبیل است حدود منى و مشعر، (که با شهرت ثابت مى شود)، و همچنین مقابر، ممکن است کسى دویست سال پیش در جایى دفن شده باشد، والان کسى نباشد که خود محل دفن وى را در این مکان دیده باشد، ولى بین مردم مشهور باشد که در این مکان دفن شده است، این شهرت کافى است.
و از این روست مقام و مزار حضرت رقیه بنت الحسین(علیه السلام)، که از اول مشهور بود، گویا حضرت امام حسین(علیه السلام) نشانى را از خود در شام به یادگارى سپرده است تا فردا کسانى پیدا نشوند که به انکار اسارت خاندان طهارت و حوادث آن پردازند، این دختر خردسال گواه بزرگى است بر اینکه در ضمن اسیران حتى دختران خردسال نیز بوده اند، ما ملتزم به این هستیم که بر دفن رقیه بنت الحسین(علیه السلام) در این مکان شهرت قائم است، و اینکه در این مکان جان سپرده است. ما به زیارتش شتافتیم، و باید احترام او را پاس داشت، (نگویید خردسال است) على اصغر(علیه السلام) که کودک شیرخوارى بود داراى آن مقامى است که روبروى حضرت سید الشهداء(علیه السلام) در کربلا دفن گردید، گفته اند که دفن وى در این مکان نشان از آن دارد که در روز حشر حضرت(علیه السلام) این کودک خردسال را به دست خواهد گرفت و نشان خواهد داد.
دفن این طفل خردسال در شام گواه بزرگ و نشان قوى از اسارت خاندان طهارت، و ستم روا داشته بر ایشان دارد، آن ستمى که تمام پیامبران از آدم تا خاتم بر آن گریستند، تا آنجا که خدا عزاى حسین(علیه السلام) را بر آدم خواند از این رو احترام این مکان لازم است، به سخنان فاسد گوش فرا ندهید، و به سخنان باطلى که مى گویند که او طفلى خردسال بیش نبود گوش فرا ندهید، مگر على اصغر(علیه السلام) کودک خردسال نیست که در روز قیامت شاهدى خواهد بود، و موجب آمرزش گنهکاران شیعه خواهد شد ان شاء الله. بنابراین بر همه واجب است احترام این مکان را داشته باشند، و به سخنان فاسد و بیهوده اى که از گمراهى شیاطین است گوش فرا ندهند و اعتنایى نکنند. ما با زیارت دختر امام حسین(علیه السلام) به خداوند متعال تقرب مى جوییم، آن دخترى که خود مظلوم بود، و خاندان وى همه مظلوم بودند.
و زیارت میرزاى تبریزى(قدس سره) به حرم حضرت رقیه(علیها السلام) به خاطر آن بود که شنیده بودند که بعضى مى گویند حضرت رقیه(علیها السلام) کودک بوده و زیارت آن فضیلتى ندارد ایشان على رغم بیمارى و ضعفى که داشتند به کشور سوریه سفر کرده و در حرم مطهر حضرت رقیه(علیها السلام)حاضر شدند و در بدو ورود این سخنانى که ذکر شد بیان فرمودند و قلب محبین و مخلصین ولایت را شاد کرده و مشککین را به جاى خود نشاندند.
http://farsi.tabrizi.org/book/ahle_bit/6.html#6
